Οι ερευνητές υπολογίζουν, ότι το ένα τρίτο περίπου από τις περιπτώσεις μελανώματος, η οποία είναι η σοβαρότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, διαπιστώνονται σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας. Επειδή σήμερα πολλές γυναίκες καθυστερούν την εγκυμοσύνη μέχρι την ηλικία των 30 ή των 40, σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι το μελάνωμα αποτελεί τη συχνότερη μορφή καρκίνου νεαρών ενηλίκων ηλικίας 25 έως 29 ετών, πολλές γυναίκες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την εμφάνιση κάποιου μελανώματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Σε πρόσφατη συνάντηση Αμερικανών δερματoλόγων, η δερματολόγος Dr.Marcia S.Driscoll, από την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μαίρυλαντ, παρουσίασε δεδομένα, που αφορούν την πρόγνωση για γυναίκες που καθίστανται έγκυες αφού επιβιώσουν από το μελάνωμα, καθώς και για εκείνες που εμφανίζουν μελάνωμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
«Με την παρέλευση των ετών, έχει παρουσιαστεί μια συνεχής διχογνωμία που αφορά το αποτέλεσμα των ορμονών επί του μελανώματος. Μερικοί ερευνητές υποπτεύονται ότι τα μελάνωματα μπορεί να αυξηθούν γρήγορα και να εξαπλωθούν, λόγω των ορμονών που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη. Και ενώ βέβαια γνωρίζουμε , ότι οι ορμόνες μπορεί να έχουν επίπτωση σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού και των ωοθηκών, από την ανασκόπηση της έρευνας σχετικά με την εγκυμοσύνη και το μελάνωμα, φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως η εγκυμοσύνη έχει κάποια δυσμενή επίδραση είτε στην πρόγνωση του μελανώματος, είτε στον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος..»
Η Dr. Driscoll εξήγησε ότι οι καλύτερες ενδείξεις που αφορούν την πρόγνωση για τις γυναίκες που καθίστανται έγκυες μετά τη διάγνωση μελανώματος, βασίζεται σε τρεις σοβαρές κλινικές μελέτες. Οι μελέτες αυτές , συνέκριναν την πρόγνωση 530 γυναικών, οι οποίες έμειναν έγκυες, αφού τους είχε τεθεί διάγνωση του μελανώματος, έναντι 2340 γυναικών ελέγχου, οι οποίες ολοκλήρωσαν τις εγκυμοσύνες τους πριν τεθεί σ' αυτές η διάγνωση του μελανώματος.
«Από τις μελέτες αυτές, δεν προέκυψαν σημαντικές διαφορές που να αφορούν την πρόγνωση μεταξύ αυτών των δύο ομάδων γυναικών, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι ορμόνες, δεν είχαν κανένα αρνητικό αποτέλεσμα στο μελάνωμα. Έχοντας μελετήσει αυτό το θέμα επί 15 χρόνια, προσωπικά δεν έχω βρει οποιαδήποτε σταθερή σχέση ανάμεσα στις ορμόνες και το μελάνωμα,» τονίζει η Dr. Driscoll.
Όσον αφορά τις συμβουλές για τις γυναίκες που επιβίωσαν από το μελάνωμα, σχετικά με μελλοντικές εγκυμοσύνης, η Dr. Driscoll λέγει ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν, είναι η πρόγνωση της γυναίκας η οποία βασίζεται στο στάδιο της νόσου. Το στάδιο της νόσου, για το μελάνωμα, βασίζεται σε τρεις παραμέτρους, δηλαδή στο πάχος του όγκου, την παρουσία ή απουσία εξέλκωσης, και στο κατά πόσον το μελάνωμα έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες ή σε άλλα όργανα. Για παράδειγμα, εάν το πάχος του όγκου είναι μικρότερο από1 χιλιοστό (οπότε θεωρείται «λεπτό» μελάνωμα, ή σε ένα πρώιμο στάδιο της νόσου), δεν υπάρχει εμφανής εξέλκωση του όγκου (που σημαίνει ότι η επιφανειακή στιβάδα του δέρματος, όταν αυτή εξετάζεται με το μικροσκόπιο, είναι ανέπαφη) και το μελάνωμα παραμένει εντοπισμένο σε ένα μόνο σημείο και δεν έχει εξαπλωθεί, τότε η ασθενής έχει μια πολύ καλή πρόγνωση για να επιβιώσει από το μελάνωμα.
«Όταν συμβουλεύω τις γυναίκες που επιβίωσαν από μελάνωμα, σχετικά με μελλοντικές εγκυμοσύνης, σε εκείνες που έχουν εξαιρετική πρόγνωση τις συμβουλεύω ότι δεν υπάρχει λόγος να καθυστερούν την εγκυμοσύνη τους. Για μια γυναίκα, της οποίας το μελάνωμα έχει βάθος μεγαλύτερο από 1 χιλιοστό, η πρόγνωση της είναι λίγο ασαφής και το ποσοστό της υποτροπής είναι υψηλότερο από εκείνες που έχουν λεπτότερα μελάνωματα.. Σε αυτές περιπτώσεις, θα τις συμβούλευα να καθυστερήσουν την εγκυμοσύνη επί δύο έως τρία χρόνια, καθώς αυτός είναι ο συνηθέστερος χρόνος υποτροπής ενός μελανώματος. Γυναίκες με προχωρημένες μορφές μελανώματος, το οποίο έχει εξαπλωθεί, έχουν πολύ χειρότερη πρόγνωση, που καθιστά την περίπτωσή τους περισσότερο περίπλοκη. Είναι απαραίτητο εν προκειμένω να τονίζονται τα πολύ σοβαρά θέματα που έχουν σχέση με την επιβίωσή τους.»
Ένα σοβαρό θέμα για μερικές γυναίκες, είναι το τι συμβαίνει εάν ένα μελάνωμα εντοπισθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η Dr. Driscoll εξήγησε ότι υπάρχουν πλέον δεδομένα, που αποδεικνύουν ότι η εγκυμοσύνη δεν επηρεάζει την πρόγνωση στιςτις γυναίκες που είχε εντοπιστεί το μελάνωμα πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την εγκυμοσύνη. Πιο ειδικά, από μια αρκετά μεγάλη σειρά μελετών, έχει προκύψει ότι δεν υπάρχει καμία επίπτωση στην πρόγνωση, όταν το μελάνωμα εντοπίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
«Το μελάνωμα, εάν διαγνωστεί οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να προκαλέσει φόβο. Εάν εντοπισθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει πολύ μεγάλο άγχος στη γυναίκα. Όμως, αν λάβει κανείς υπόψη του όλες τις διαθέσιμες ενδείξεις επι του θέματος αυτού, δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι η εγκυμοσύνη επιδρά δυσμενώς στην εξέλιξη της ασθενούς. Κατά παρόμοιο τρόπο, είναι εξαιρετικά σπάνιο να επηρεαστεί το έμβρυο. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί μόνο σε περιπτώσεις γυναικών με προχωρημένη μορφή μελανώματος, όπου έχει εμφανιστεί εξάπλωση του καρκίνου σε όλο το σώμα.»
Εάν διαγνωστεί σε μιαν έγκυο ένα μελάνωμα το οποίο δεν έχει εξαπλωθεί ( είναι εντοπισμένο), τότε αυτή η γυναίκα θα υποβληθεί στην ίδια θεραπεία, όπως οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, κατά κύριο λόγο μια ευρεία τοπική εκτομή, για να αφαιρεθεί ο όγκος. Η Dr. Driscoll εξήγησε ότι αυτή η διαδικασία δεν θα πρέπει να καθυστερήσει και μπορεί να εκτελεστεί με ασφάλεια, με τοπική αναισθησία, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε περιπτώσεις όπου θα πρέπει να εκτελεστεί αυτή η διαδικασία σε κάποιο υστερότερο στάδιο της εγκυμοσύνης, θα πρέπει να συνεργασθεί ο μαιευτήρας της γυναίκας με τον δερματολόγο, ώστε να παρακολουθείται το έμβρυο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Φως
Όμως, εάν ένα μελάνωμα είναι βαθύτερο από ένα χιλιοστό, η Dr. Driscoll συμβουλεύει ότι θα πρέπει ίσως να εκτελεστεί μια διαδικασία ελέγχου και καταγραφής των λεμφαδένων καθώς και βιοψία. Η διαδικασία αυτή δεν έχει ακόμη μελετηθεί σε μεγάλο αριθμό έγκυων και υπάρχουν διχογνωμίες ως προς το πότε και πώς θα πρέπει να εκτελείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε άλλους ασθενείς με μελάνωμα, αυτή αποτελεί διαδικασία ρουτίνας
«Για μια γυναίκα που εμφανίζει μια πιο προχωρημένη μορφή μελανώματος οι θεραπευτικές επιλογές της ίσως θα είναι πιο περιορισμένες εάν το μελάνωμα υποτροπιάσει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ευτυχώς, οι περισσότεροι δερματολόγοι δεν αντιμετωπίζουν συχνά τέτοιους τύπους προχωρημένων περιπτώσεων. Όταν όμως συμβεί αυτό, συμμετέχουν πολλοί ειδικοί στην επιλογή της καλύτερης θεραπείας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου