Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς

Παρουσίαση Βιβλίου: «Προικισμένα μωρά Εμπνευσμένοι γονείς: Για μια άλλη προσχολική διατροφή».






• Τι θα ήταν καλό να βιώνουμε κατά την πρώτη ώρα της ζωής μας;

• Γιατί η Αφροδίτη δεν τρώει τόσο καλά όσο ο αδερφός της;

• Γιατί η δίχρονη Μαρία ξεσπάει σε κρίσεις θυμού κάθε φορά που η οικογένεια επισκέπτεται το εστιατόριο;

• Γιατί η σωστή απάντηση στην ερώτηση «Τρώει ο μικρός σας πρωινό;» δεν είναι «Ναι, πίνει το γάλα του»;

• Ποιο είναι το πρόβλημα που η Αλίκη λατρεύει το γάλα της και γιατί να πετάξει το μπιμπερό;

• Γιατί η μητέρα της Μαρίας κάνει λάθος που βομβαρδίζει με μπράβο τη κόρη της κάθε φορά που τρώει το ψάρι της;

• Τι σχέση μπορεί να έχουν οι παγοκύστες με τη βρεφική διατροφή;

• Τι θα κάνουμε με την Ελενίτσα που αρνείται να δοκιμάσει τα λαχανικά της;

• Γιατί όταν τρώμε είναι καλό να μιλάμε για τα πάντα, εκτός από τις ποσότητες που το νήπιό μας καταναλώνει;

• Γιατί η ακαταστασία είναι θεμιτή και απαραίτητη για τη διατροφική ωρίμανση των παιδιών μας;

• Γιατί ο κύριος Β. τρώει μόνος του στην τραπεζαρία;

• Να αφήσουμε κάποτε τη μικρή μας νηστική; Πότε;

• Πόσο ωφέλιμος είναι ο μητρικός θηλασμός μετά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του βρέφους;

• Γιατί ένα γιαουρτάκι καταδιώκει τον μικρό Αλέξη στην παιδική χαρά;

• Ποιες μοναδικές θεατρικές παραστάσεις εκτυλίσσονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια των νηπίων μας;

• Τι συνέβη και η δίχρονη Χαρά δε μπορεί να μασήσει παρά μόνο αλεσμένα;

• Πως θα αποφύγουμε την παχυσαρκία για τα παιδιά μας; Ποιο να είναι το προσωπικό μας παράδειγμα;

• Και τέλος, ποια τρόφιμα να προτιμάμε για τα μικρά μας παιδιά;

Διαπιστώνω συχνά μια καθυστέρηση στον τομέα της διατροφικής ανάπτυξης βρεφών και νηπίων. Βλέπω ελάχιστους γονείς που παραπονιούνται πως ο τρίχρονος γιος τους δεν περπατάει. Αντίθετα, πολλοί γονείς μου λένε πως ο τρίχρονος γιος τους «δεν τρώει τίποτα» ή «τρώει με το ζόρι» ή ότι «δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει το πιρούνι και το κουτάλι» ή «κάθε φαγητό είναι μια μάχη με φωνές και κλάματα», «τρώει μόνο κρέμες» και πολλές άλλες εξομολογήσεις, που φανερώνουν ότι το φαγητό των νηπίων, παρότι συνιστά συχνά κύρια πηγή άγχους για τους γονείς, αποτελεί συνάμα τον πιο άγνωστο, παραμελημένο και παρεξηγημένο τομέα ανάπτυξης του μικρού μας παιδιού.

Στο δεύτερο βιβλίο του για γονείς ο Παιδίατρος Στέλιος Παπαβέντσης, παρουσιάζει όλα όσα απαιτούνται ώστε τα μικρά μας παιδιά να τρώνε ευχάριστα, υγιεινά και από μόνα τους. Μέσα από τις ιστορίες και τα παραδείγματα του πρώτου μέρους περιγράφει τις βασικές αρχές της σύγχρονης αντλεριανής, δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης, όπως βρίσκουν εφαρμογή στη διατροφική συμπεριφορά του μικρού παιδιού και στο χειρισμό αυτής της συμπεριφοράς – του μικρού παιδιού ως προς το φαγητό και ως προς την καθημερινή διαδικασία του τραπεζιού – από τους γονείς του.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου εστιάζει στο επιθυμητό περιεχόμενο της διατροφής των μικρών μας.