Πως γίνεται η διάγνωση της ημικρανίας;

Ο Dr. Μιχαήλ Βικελής MD, MSc, Νευρολόγος, MSc in Headache Medicine, επιστημονικός συνεργάτης Ειδικών Ιατρείων Κεφαλαλγίας, εξηγεί πως γίνεται η διάγνωση της ημικρανίας.


Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι που υποφέρουν από ημικρανίες θεωρούν πως πρέπει να υπάρχει κάποια «χειροπιαστή» αιτία που προκαλεί την ημικρανία τους, αυτό δεν είναι σωστό. Όσο και να φαινομενικά μοιάζει παράξενο, συνήθως δεν υπάρχει κάποια αναγνωρίσιμη αιτία της ημικρανίας, που να μπορεί να βρεθεί στις συνηθισμένες εξετάσεις (αίματος, αξονική ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα κ.α.) ενός ανθρώπου με ημικρανία.

Αυτό συμβαίνει γιατί η δυσλειτουργία που προκαλεί την ημικρανία βρίσκεται στο επίπεδο των νευρικών κυττάρων και της μεταξύ τους επικοινωνίας, σημείο που οι συνηθισμένες εξετάσεις απλά δεν μπορούν να προσεγγίσουν.

Έτσι, η διάγνωση της ημικρανίας είναι μια κλινική διάγνωση. Αυτό σημαίνει ότι δεν γίνεται βάση κάποιας παρακλινικής εξέτασης (π.χ. εξέτασης αίματος ή αξονικής τομογραφίας), αλλά γίνεται από τον ειδικό νευρολόγο, ο οποίος βασίζεται στην περιγραφή των κρίσεων της ημικρανίας.

Η περιγραφή των χαρακτηριστικών του πόνου είναι τόσο καθοριστική για τη διάγνωση της ημικρανίας, ώστε ο γιατρός θα πρέπει να αφιερώσει αρκετό χρόνο σε αυτήν, και επομένως είναι σημαντικό οι άνθρωποι με ημικρανία να μαθαίνουν για τον πονοκέφαλο τους και να παρατηρούν τα συμπτώματά τους προσεκτικά, ώστε να μπορούν να δώσουν στο νευρολόγο μια καλή περιγραφή.

Η νευρολογική εξέταση είναι επίσης σημαντική, δεδομένου ότι αν υπάρχουν παθολογικά ευρήματα τίθεται υποψία ότι μπορεί η αιτία του πονοκεφάλου να είναι άλλη και όχι η ημικρανία. Για ένα πλήρες ιστορικό και για μία διεξοδική νευρολογική εξέταση, ο νευρολόγος θα χρειαστεί χρόνο, τουλάχιστον 30-45 λεπτά, και ο ασθενής θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να τον αφιερώσει.

Εάν το ιστορικό είναι ξεκάθαρο και τυπικό για ημικρανία και η νευρολογική εξέταση φυσιολογική, η διάγνωση της ημικρανίας τίθεται με ασφάλεια και δεν χρειάζεται να γίνει καμία περαιτέρω εξέταση (αίματος, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ή οποιαδήποτε άλλη). Εξαιρέσεις στον κανόνα αποτελούν η πολύ πρόσφατη έναρξη πονοκεφάλων, όπου ενίοτε γίνεται διερεύνηση με εξετάσεις, αλλά και η περίπτωση που στο ιστορικό ή την νευρολογική εξέταση υπάρχει κάποιο σημείο που δεν είναι απόλυτα συμβατό με ημικρανία.