Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο που μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της κατάθλιψης και αυτό μπορεί να οδηγήσει τους υπεύθυνους στη δημιουργία νέων αντικαταθλιπτικών φαρμάκων ώστε να αντιμετωπιστεί η συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή.
Το γονίδιο MKP-1 εντοπίστηκε από τους ερευνητές του Πανεπιστήμιου Yale, αφού σε σύγκριση του γενετικού κώδικα δεοντολογίας (DNA) από τους 21 θανάτους που είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη, οι 18 ήταν υγιή άτομα. Το συγκεκριμένο γονίδιο παίζει τον ρόλο ''διακόπτη'' για μια σειρά από χημικές ουσίες στον εγκέφαλο, που αποκαλούνται ΜΑΡΚ και οι οποίες είναι ζωτικές για την επιβίωση και την καλή λειτουργία των νευρώνων, δηλαδή των εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine».
"Το γονίδιο αυτό μπορεί να είναι η πρωταρχική αιτία ή τουλάχιστον ένας σημαντικός βοηθητικός παράγοντας που οδηγεί στη κατάθλιψη", τόνισε ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής ψυχιατρικής και φαρμακολογίας Ρόναλντ Ντούμαν.
Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με ποντίκια και διαπίστωσαν ότι σε όσα είχε απενεργοποιηθεί το γονίδιο ΜΚΡ-1 επιδείκνυαν μεγάλη αντοχή στο στρες, ενώ αντίθετα όσα ποντίκια είχαν το γονίδιο ενεργοποιημένο και υποβάλλονταν σε καταστάσεις στρες εμφάνιζαν συμπτώματα κατάθλιψης, τα οποία στη συνέχεια αντιμετωπίζονταν με τη χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Η κατάθλιψη, όπως και άλλες ψυχικές-νοητικές παθήσεις, θεωρείται ότι έχει πολλαπλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένων των γενετικών, καθώς τα συμπτώματά της ποικίλλουν πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Έως 40% των ασθενών με κατάθλιψη δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα που βασίζονται κυρίως στην αύξηση των επιπέδων της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, με συνέπεια να χρειάζονται εβδομάδες ή και μήνες μέχρι να υπάρξει θεραπευτική ανταπόκριση στο φάρμακο.
Σχεδόν ένας στους έξι αμερικανούς πολίτες εκτίθεται στη κατάθλιψη κάθε χρόνο, επιβαρύνοντας την οικονομία της χώρας με 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Είναι πιθανόν η νέα αυτή ανακάλυψη να οδηγήσει στη δημιουργία νέων φαρμάκων που μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς των οποίων η διαταραχή αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει θεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου